सीमांतनी भाग-२
अस्ताला गेलेला सूर्य अन् पूनवेचा उगवता चंद्र,कोरा चहा घश्याखाली नेऊन सोडला अन् सिमांतीने दोन्ही हात टेकवत वाढलेला पोटाचा घेर सावरत पडवीत ठेवलेल्या चहाच्या कपांना अन सकाळपासून सांजवेळेपर्यंत पडलेल्या भांड्याच्या गराड्यास मोकळ्या परसदारच्या अंगणात घासायला म्हणून घेऊन आली.
पोटूशी बाई असल्यानं चिरायची कामं सबबीने तिची सासूबाई तिला करू देत नव्हती यामागे काळजी कितपत होती अन् विचारांची अंधश्रद्धा किती हे कळून चुकलंच होतं.त्याला पर्याय नव्हता काही का असेना काही कामांपासून सिमांतनीची तूर्ताच तरी सुटका झाली होती...
सिमांतनी मोकळ्या अंगणात भांडे घासत बसली होती,मनात आपल्या बाळाचा चालू असलेला विचार अन् बाळासाठी असलेला आनंद तिच्या चेहऱ्यावर स्पष्टच दिसत असायचा,भांडी हिसळत असतांनाचा आवाच अंगणातुन महुरच्या घरापर्यंत जायचा अन् भांड्याचा आवाज जसजसा वाढायचा तसतसा सिमांतनीच्या दादल्याच्या चकरा काळजीने आत बाहेर चालू असायच्या...
घमील्यात असलेल्या पाण्यात पूनवेचा उगवता चंद्र हलत्या पाण्यात हलताना तिला दिसत होता,कित्येकवेळ त्याला न्याहाळत ती भांडे घासत राहिली.दिवसभरच्या कामामुळे तिच्या कंबराला हल्ली कळ लागलेली जाणवायची,सडपातळ बांधा असलेली ती उंच असल्यानं अन् कंबर आधीच इतभर असेल त्यात या दिवसभरात अंगावर येणारे काम दिवसभर कसेतरी ती रेटत करायची.
सांजेच्या प्रहरी कंबर दम मारायची नाही अन् कधी एकदा धरतीला पडते असं सिमांतनीला व्हायचं...
भांडे घासूस्तोवर तिच्या सासूबाईन चुल्हंगणावर पिठलं करायला टाकलं होतं, दगडी खलबत्यात केलेला लसूण मिरचीच्या कुटून केलेल्या ठेश्याचा परतल्याचा वास साऱ्या घरात मावत होता.त्या ठसक्यात तिच्या सासऱ्याला खोकल्याची उबळ आली अन् म्हतारा म्हतारीच्या आई बापांचा उद्धार करत पडवीत येऊन बसला...
लोखंडी डब्ब्यात असलेलं पीठ लाकडी परातीत घेऊन सिमांतनी भाकरी बडवत बसली,एकिकडे लालबुंध झालेला चुल्हीचा अंगारा अन् त्यावर भाकरी शेकत भाकरी करणं चालू होत्या,दुसरीकडे पिठलं आळत होतं. पिठलं आळत असतानाचा आवाज सिमांतनीला खूप आवडायचा मग ती न चुकता अश्यावेळी भाकरी बडवायला बसायची.
भाकरी झाल्या सिमांतनीचा दादला,सासरा म्हतारीवर कोकलतच भाकरी खायला बसली,एकीकडे सिमांतनी भाकरी बडवत होती अन् तिची सासूबाई डोक्यावरचा पदर सावरत बाप लेकाला वाढून देत होती.दोघेही जेवत होती त्यांचे उरकले अन् मग दोघी सासू सूना भाकर खायला म्हणून बसल्या...
एकीकडे दोघी भाकर खात होत्या एकीकडे सिमांतनीचा दादला चौकटीजवळ बसून तिला न्याहाळत आईशी रानातल्या गप्पा हानत बसला होता.म्हातारा आपला बिडी शिलगुन पडवीत असलेल्या रेडूवर आठ वाजेच्या बातम्या ऐकत झुरके मारत बसला होता...
भाकर खावून झाली उरलेली कामं आवरून सिमांतनी चुल्हीचा आहार विझवायला म्हणून माजघरात आली अन् बघती तर काय चुल्हीच्या एकांगाला ठेवलेल्या तव्यावर असलेला विस्तव चांदवं पडल्यागत हसत होता...
अन् हसत होता,सिमांतनी त्याच्याकडे बघून आपल्या वाढत्या पोटाकडे बघत मनातच हसू लागली अन् कितीवेळ त्या तव्याकडे बघू लागली,पल्याड असलेल्या वळकटीतून तिचा दादला तिचं हे सुंदर सौंदर्य बघत होता अन् ती तो खुलून गेलेला हसरा तवा....
क्रमशः
( लेखन भरत सोनवणे नावाने कॉपी राईट ©® असल्याने नावासहीत शेअर करा...)
Written by,
©®Bharat Sonwane.
टिप्पण्या
टिप्पणी पोस्ट करा