नामदेव ढसाळ

सभ्य लोकांच्या गर्दीत...

एकविसाव्या शतकातल्या सभ्य लोकांच्या गर्दीत मी एक असभ्य..
इथे व्यक्त होणं हाच एक असभ्य पणा आहे..
कारण मी व्यक्त होतोय जस दिसतंय तस..
पण तुला मात्र चढवावा लागतोय अतिशयोक्तीचा मुलामा तुझ्या दुःखाला ही..
मी सांगतोय माझं दुःख माझ्याच शब्दात..
पण रोज कानावर पडणारे शब्द समोर स्वतः गुन्हा साक्षीला असतानाही त्यांना अनोळखी वाटताहेत..
मी न्ह्याहळतो लहान अर्भकाला स्तनपान करणाऱ्या मादीला ..
आणि जगातल्या सर्वात सुंदर दृश्य साठवू पहातो डोळ्यात...
पण लगेच लावलं जात माझ्या वर अश्लीलतेचं लेबल...
आणि मग पुढील प्रत्येक क्षण करू लागतो मला बहिश्कृत ..
मला मान्य नाही स्वतःच्या भावना दाबून स्वतःसोबत केली जाणारी हिंसा...
आणि मग मी व्यक्त होऊ लागतो तुमच्या म्हणण्याप्रमाणे असभ्यपणे...
मी पाहतो रोज पडणारा तुमच्या बरबटलेल्या कोंदट विर्याचा फवारा इथल्या प्रत्येक गावागावात नगरांनगरांत..
मी ठेचू पाहतो तुमच्या निर्घृण शुक्राणूंना माझ्या शब्दाने..
आणि तुम्ही मलाच बलात्कारी घोषित करून मोकळे होतात..
हो मला वाटते उजवी इथल्या वेशाबाजारातील वेश्या इथल्या संस्कृती जपत आलेल्या सुशिक्षित बायांपेक्षा ...,
कारण ती करते तीच काम प्रामाणिक पणे..
आणि मग तुम्ही मला रंडीबाज म्हणून हिनावता..
इथे तुम्ही रोज घडवून आणता बलात्कार भूक भागवणार्या पैशाला जन्माला घालण्यासाठी...
आणि गुलामी मान्य नसलेला मी घडवत राहतो माझं समतेच करियर..
इथे प्रत्येकाला पाहिजे असते एक कधीही न फोडलेलं सीलबंद मादी शरीर....
आणि खूप आधी मानसिक verginity मोडलेला मी प्रत्येक क्षणाला साजरा करतो उत्सव माझ्या vergin नसल्याचा...
आणि मग तुम्ही करता गिणती माझी व्यभिचारी मध्ये...
मी बोलतो निसंकोच पणे सम्भोगावर...
आणि तुम्ही काळजी करत राहत तुमच्या vergin प्रणयाची
माझ्या याच सवयीनमुळे कदाचित ..हा याच सवयीमुळे..
मी असेल अजून सिंगल..
पण आता मात्र या गर्दीत दूरवर दिसतेय मला माझी प्रेयसी..
जिने कधीच फेकून दिले आहेत सर्व बंधने ,संकोच ,आणि यांची शिलाची कुजकी संकल्पना..
ती ही सोसत आली आहे बहिष्कृताच जीवन माझ्याप्रमाणे...
तिला ही जाणवते आहे कपड्याचा ढिगाखाली दबलेल्या सोसायटीच नागवेपन....आणि विवस्त्र असूनही समतेच्या आणि प्रेमाच्या कपड्यात गुंडाळलेलं माझं शरीर....
ती सुद्धा तयार आहे जगातल्या सर्व भावनांना नगण्य करणाऱ्या शरीर मिलनाचा जल्लोष करण्यासाठी...
मी नाही करत गल्लत प्रेम आणि सेक्स मध्ये...
पण  त्याच कुंफ्युजन अजूनच वाढत चाललंय ...
आणि मी मात्र जगातील अमोल अवर्णनीय क्षणांचा आनंद घेत
माझ्यासारखच एक असभ्य आणि समतावादी अर्भक; प्रसवण्याची वाट पाहतोय याचा सभ्य लोकांच्या गर्दीत....

Dedicated to सभ्य लोकांच्या गर्दीतील एक महान असभ्य माणूस
महाकवी पद्मश्री नामदेव ढसाळ....

(आज सकाळी हा लेख नावानिशी वाचनात आला खुप सुंदर लेख).