मुख्य सामग्रीवर वगळा

धरणपाळेवरच्या माझ्या कविता....

माळराणावरची माझी ती बाभूळ बोडखी झाली,काळ बदलला अन् तिची फरफट निघाली..!

ओसाड झाले माझेच आंगण,बकऱ्या माझ्या उपाशी आता कोणाला मी सांगण..!

माळराणावरची माझी ती बाभूळ बोडखी झाली आता..!

मी अजुनी कीतीक सोसावे जगतांना पिलांच्या या मरणाला,पाळेवर धरणाच्या मी बसुन देतो उसासे अश्रु आहे आता फक्त कारणाला....

माळराणावरची माझी ती बाभूळ बोडखी झाली आता..!

लांब वेताच्या काठीला ईळा आहे मी आता बांधला,जाता मी बघतो पाला तोडून कुणी गं बाई साराच आहे गं निला...

माळराणावरची माझी ती बाभूळ बोडखी झाली आता..!

डोंगरी माळरान भासत असे भोकाड वस्ती आता,कीलवाणी पिलं माझी माझ्याकडे बघती बोडखा पाला तो खाता..!

माळराणावरची माझी ती बाभूळ बोडखी झाली आता..!

डोंगर कपारी काळ्या खडकावर मी बसावे दुःख माझे मी त्याच्याशी व्यक्त करावे..!

माळराणावरची माझी ती बाभूळ बोडखी झाली आता..!

बकऱ्या गेल्या माझ्या पुढे आता,पुन्हा त्यांच्या मागे मागे शिळ फुंकीत मी आहे आता फिरता..!

माळराणावरची माझी ती बाभूळ बोडखी झाली आता..!

रोजच्या जगण्याची झाली आहे अशी ही कथा,कुणा कुणाला सांगु माझी अन् माझ्या या पिलाची वणवण फिरण्याची ही व्यथा..!

माळराणावरची माझी ती बाभूळ बोडखी झाली आता..!

सांजवेळी वेध घरी  परतायाचे पिलास माझ्या, सरळ मार्गी चालती ओढीने घराच्या सावरून घे भावना फक्त तु तुझ्या आता...

माळराणावरची माझी ती बाभूळ बोडखी झाली आता..!

#धरणपाळेवरच्या_माझ्या_कविता....

-भारत लक्ष्मन सोनवणे (सौमित्र).

लेबल:

टिप्पण्या

टिप्पणी पोस्ट करा

या ब्लॉगवरील लोकप्रिय पोस्ट

गावरहाट भटकंती..!

गावरहाट भटकंती..! आज पहाटेच लवकर शहराचं गाव सोडलं अन् काही कार्यक्रमानिमित्त माझं गाव जवळ केलं. गावात आताश्या माझा फार जीव लागत नाही. गाव, गावातली माणसं आता पूर्वीसारखी राहिली नाही. कौलाची, कुडाची शाकरलेली घरं जमीनदोस्त झाली अन् त्यांच्या जागी शहरातील ईमारतींना लाजवतील अश्या नवीन ईमारती उभ्या राहील्या. गावात आलो मायला कार्यक्रम असलेल्या ठिकाणी भाऊबंधाच्या इथे सोडलं अन् दोन-अडीच तास हातात असल्यानं पायीच गावात एकटा भटकत बसलो. दुपारच्या वेळी गावात कुणी नसतं तसं आजही कुणी नव्हतं एखाद-दुसऱ्या पारावर ओट्यावर म्हाताऱ्या बायका डाळीसाळी,गहू हरभरे निवडत बसल्या होत्या. त्यांच्याशी दहा पाच-मिनिटं गप्पा मारत बसलो, गावची जुनी खोडं मला फार ओळखत नाही. मग माझ्या आज्याचं, आज्जीचं नाव सांगितलं की ओळख पोहचती. त्यांना भेटून सावता माळ्याच्या देवळात जाऊन बसलो दुपारच्या रणरणत्या सावलीच्या आडोश्याला म्हातारी माय माऊली झोपी गेले होते. कुणी गप्पा करत बसले होते. त्यांना भेटून बोलून रामराम, श्याम श्याम केला अन् नदीच्या थडीने फिरत बसलो. शर्टाची विन केलेला, काळी बुट घातलेला कोण हा पोऱ्या म्हणून मासे पकडत असलेली शाळे...
२ टिप्पण्या
अधिक वाचा

गोष्ट आस्तेचा विषय असलेल्या भाषा,संस्कृती जतन संवर्धनाची..!

गोष्ट आस्तेचा विषय असलेल्या भाषा,संस्कृती जतन संवर्धनाची..!  काही दिवसांपूर्वी जगाच्या पाठीवर एका सभ्यतेचा,संस्कृतीचा अंत झाला "मैन ऑफ द होल" कोण होता ? काय करत होता ? कसं आयुष्य जगत होता ? त्याचं राहणीमान कसं होतं ? हे आपल्याला काही माहीत नाही. अक्षरशः त्याचं नाव काय होतं हे ही आपल्याला माहीत नव्हतं,आपणच त्याला तो खड्डे खोंदायचा म्हणून "मैन ऑफ द होल" हे नाव दिलेलं.जे त्याच्या उभ्या हयातीत त्यालाही माहीत नव्हते. २६ वर्ष तो एकटाच भटकत राहिला अॅमेझोनच्या जंगलात, अनेकदा त्यालाही त्रास देण्यात आला. परंतु जेव्हा ब्राझील सरकारला हे कळले की तो त्या जमातीतील शेवटचा माणूस उरला आहे, तेव्हा मात्र त्याला संरक्षण देण्यात आलं. तो राहत असलेला भाग संरक्षित क्षेत्र म्हणून संरक्षित करण्यात आला. त्याच्या जाती-जमातीतील तो शेवटचा व्यक्ती ज्याला "जगातला सर्वात एकटं राहणारा माणूस" म्हणून ओळखल्या जात असे. २३ ऑगस्टला ब्राझीलमध्ये त्याचे निधन झाले. ब्राझीलच्या जंगलात गेली २६ वर्ष तो एकटा वेगवेगळ्या ठिकाणी राहत होता. अखेर २३ ऑगस्ट रोजी पालापाचोळ्यापासून बनवलेल्या त्याच्य...
टिप्पणी पोस्ट करा
अधिक वाचा

Gautala Wildlife Sanctuary आणि बरच काही..!

Gautala Wildlife Sanctuary आणि बरच काही..! खास संपूर्ण महाराष्ट्रातील अनेक पर्यटकांच्या आग्रहास्तव कन्नड तालुक्यातील पर्यटन स्थळांची एकत्रित संपूर्ण माहिती देण्याच्या विनंतीस मान देऊन हा कन्नड तालुक्यातील गौताळा अभयारण्य,कन्नड शहर,अंबाडी प्रकल्प,कालीमठ येथील कालिका माता मंदिर,पितळखोरा लेणी,पाटणा देवी मंदिर,सुरपळा डोंगररांगा,कन्नड चाळीसगाव घाट परिसर या आणि इत्यादी सर्व पर्यटन स्थळांची माहिती एकाच लेखात संकलीत करून देण्याचा प्रयत्न केला आहे..!   औरंगाबादपासून ७५ कि.मी अंतरावर असलेले गौताळा अभयारण्य कन्नड तालुक्यात येते.आपण पावसाळ्यात निसर्गसहलीसाठी,ट्रेकिंगसाठी आवर्जून भेट द्यावं असंच हे अभयारण्य. डोंगरदऱ्यांच्या कपारी,खाणीतून वाट काढत उंचावरुन कोसळणारे धबधबे,पुढे त्याच धबधब्याचे होणारे चंदन नाल्यासारख्या नाल्यात होणारे रूपांतर.उंचच उंच हिरवीगार वनराईने नटलेली डोंगरे डोळ्याचे पारणं फेडतात.पावसाळा लागला की पर्यटनासाठी पर्यटक वर्ग मोठ्या प्रमाणात गौताळा अभयारण्याला भेट द्यायला दरवर्षी येत असतो. आपणही या ठिकाणी एकदा येऊन या ठिकाणाला भेट द्यावी,जेणेकरून निसर्गाने दिलेलं सर्वस...
टिप्पणी पोस्ट करा
अधिक वाचा