Morning Vibes..!
Morning Time उठल्यावर बेडवरील ब्लँकेटची घडी घालतांना विस्कटलेल्या आयुष्याची रोज नव्याने ब्लँकेटच्या घडीप्रमाणे तीच आयुष्याची विस्कटलेली घडी बदलता येईल का..?
हा रोजचा विचार,प्रश्न मनात येऊन जातो,अलिकडच्या काही दिवसांतील मनाची मिळणारी उत्तरे फक्त "नाही" या एकाच शब्दात थोडक्या स्वरूपात मला भेटत असतात...
घडी घातलेलं ब्लँकेट ठरलेल्या जागेवर ठेवून देणं होतं,नाहीतर मग पुन्हा आयुष्यात आलेल्या रिकामपणात एक प्रहर साखर झोप होते...
पुन्हा मग तोच क्रम तीच विस्कटलेली ब्लँकेटची घडी सावरायची,करायची,ठेवून द्यायची.
बेडवरील सांजेच्या प्रहरी व्यवस्थित अंथरूण ठेवलेलं बेडशीट कव्हर पूर्णपणे सकाळी उठल्यावर पुन्हा अस्तव्यस्त झालेलं बघून काहीवेळ आपल्याच झोपण्याचं हसु चेहऱ्यावर फुलून येणं अन् मग गालातल्या गालात आलेलं ते हसू ...
मग तेच बेडशीट कव्हर बेडवर टाकायची कसरत ज्याप्रमाणे Daily Routine मध्ये छोट्या छोट्या गोष्टींसाठी होणारी कसरत या गोष्टींचा दिवसभराचा आलेख डोळ्यासमोर येऊन जात असतो.कित्येक वेळा बेडवर बेडशीट कव्हर व्यवस्थित टाकायचं,चहुकडून त्याला व्यवस्थित फोल्ड करून पुन्हा ते दिवसभर बेडवर व्यवस्थित राहील याचीच मनाला खोटी शाश्वती देत राहायचं....
आयुष्यात आलेल्या रिकामपणात माणूस अती विचार करू लागतो हे मग दिवसभर वेळोवेळी कळून चुकत असते,मग बारीक सारीक गोष्टीत स्वताला गुंतवून घेणं होत राहतं तर कधी नको त्या गोष्टीत रमवून घेणंही होतं...
जसा सूर्योदय होतो तसाच नेहमीप्रमाणे सूर्यास्त होतो,या इतक्या वेळात आयुष्याची विस्कटलेली घडी कितीवेळा काट्याच्या घडीवर बरोबर येते अन् कितीवेळा बिघडते याला उत्तर नसते.त्या एका लिमिटपर्यंत मग स्वताला सावरणे येतं,स्वतःची मनाची खोटी समज काढणे येतं अन् माणूस कितीत सहनशील असतो हे ही कळायला लागतं...
सांज ढळली की मग पुन्हा पुस्तकाचा आधार घेऊन ब्लॅंकेटच्या घडीला सावरत त्यात रममाण होवुन जाणं येतं,मग सकाळपासून संध्याकाळपर्यंत येणाऱ्या अनेक प्रश्नांची सरबत्ती केली जाते...
मिळालेली मनाची उत्तर यांचं पुन्हा रिव्हिजन होत राहते,मग डळत्या सूर्याला बघुन तासागणिक सावरलेली घडी विस्कटत जाते पुन्हा एकदा मनाचीही अन् ब्लॅंकेटचीही...
पुन्हा मग एकदा मग मनाला,स्वताला सावरायला जमायला हवं नाहीतर काळोखात आसवांना टिपणार कुणी नसतं,मग क्षणा क्षणाला विचारांचे स्मरण आणि मनाशीच दाबलेले आजवर सावरलेले हुंदके फुटत जातात अन् सावरणे कठीण होवुन बसते...
Written by,
Bharat Sonwane...
टिप्पण्या
टिप्पणी पोस्ट करा