मुख्य सामग्रीवर वगळा

Chadar the ice Trail..!

Chadar the ice Trail..!

बऱ्याचवेळा काही आवडी निवडी या आपल्याला अनुभवायचा असतात पण ते साहस आपल्यात नसते किंवा ते सर्व इतिहासात जमा झालेले असते त्यामुळे हे सर्व आपल्याला अनुभवायला भेटत नाही किंवा आपल्या स्वभवताली ती परिस्थिती नसल्याने ते सर्व आपल्याला अनुभवता येत नाही....

लहानपणी आपल्या घरात टीव्ही आला परिस्थितीच्या मानाने तो सर्वांच्या घरी उशीरा आला त्यामुळे आपल्या नाईंटीजच्या मित्रांना टीव्ही बघण्याचे सुख काय असते अन् त्यासाठी मित्रांच्या घराचे झिजवलेले उंबरठे हे सर्व आपल्याला बऱ्यापैकी ज्ञात आहेत मुळात तो लिखाणाचा उद्देश नाहीच पण आजच्या टीव्ही बघण्यात अन् त्यावेळच्या टीव्ही बघण्यात झालेला बदल हा खूप वेगळा आहे,आवडीनुसार टीव्हीवरील चॅनल बदलण्यासाठी रिमोटचे बटन आपण दाबत असतो कुणाला न्यूज,कुणाला सिरियल, कुणाला Discovery,Net geo, कुणाला काय तर कुणाला काय कारण आता हे सर्व पर्याय उपलब्ध झाले आधुनिक युगाच्या चढत्या आलेखला ज्या वर्षांपासून सुरुवात झालेली ती वर्षांचे आपले जन्म म्हणून कदाचित हे सर्व आपण जवळून अनुभवले....

त्यावेळी एकच टीव्ही चॅनल मग त्यात वार,वेळ यांची सांगड घालून दूरदर्शन बग्यांचे लाड पुरवायचे.मला टीव्ही फार बघायला आवडत नाही तो आजही अन् पूर्वीही फारफार वयानुसार शक्तिमान,बोंगो, ज्युनियर जी,आँखे, व्योमकेश बक्षी, सी आय डी विजय,अश्या मालिका मी बघितल्या त्याही फार आवडीने नाही जसा मुड असेल तसा...
पण यासर्व सिरियल सोडल्या तर  कधीतरी महिन्यातून एखाद वेळेला लागणारी The Chadar Ice Trail नावाची डॉक्युमेंट्री अन् अशीच एक अजून असायची तिचे नाव मला आठवत नाही त्या मी बघायचो कुठल्या सिरियलमध्ये काही प्रॉब्लेम आलेत की प्रसारण न करू शकले तेव्हा या डॉक्युमेंट्री फिल्म लागत असायच्या अन् मी यांची खूप वाट बघायचो...
काळाच्या ओघात दूरदर्शन आपले बदल करत होतं त्याला जोडीला आता मेट्रो नावाचं चॅनल आलं पण ते फार दिवस टिकले नाही, सिरियलचा ओघ बदलला,जश्या प्रकारे आपल्या भाषेत प्रसिध्द असलेले पुस्तक विविध भाषेत अनुवादित करून ती वाचकांपर्यंत देश विदेशात पोहचवली जातात तशीच सिरियलची गत झाली अन् विविध देशातील,राज्यातील सिरियल डब करून आपल्या मराठी भाषेत येऊ लागल्या...

The Chadar Ice Trail नावाची डॉक्युमेंट्री वरून तुम्हाला कळले असेलच की माझा ओघ कोणत्या सिरियल, फिल्म बघण्याकडे असेल तर अश्याच प्रकारच्या अनेक सिरियल साधारण २००३-४,५ साली येऊ लागल्या अन् दूरदर्शने माझ्या सारखी आवड असणाऱ्या प्रेक्षकांची मने जिंकली त्यात काही सिरियल आजही मी बघतो जरी त्या टीव्ही माध्यमात आता उपलब्ध नसल्या त्यात मग Emperor of the sea,Jewel in the palace,Jungma,Earth Matters,The Paintings of  India, laurel and hardy,समुदर के लुटेरे या सिरीयल,डॉक्युमेंट्री असत यात मला सर्वाधिक आवडणारी The Chadar Ice Trail  ही डॉक्युमेंट्री आहे खूप म्हणजे इतकी की ती नेहमी लागत नसल्याने तिची वाट मी बघत असायचो....

 तर मग इतकं काय आहे त्या डॉक्युमेंट्रीमध्ये ते पुढील लेखमध्ये सांगतो तोवर पोस्ट केलेला व्हिडिओ बघा त्यावरून तुम्हाला बरेच काही समजेल....

Written by,
Bharat.L.Sonawane...

टिप्पण्या

या ब्लॉगवरील लोकप्रिय पोस्ट

"मला उध्वस्त व्हायचंय"

मला उध्वस्त व्हायचंय..! मला उध्वस्त व्हायचंय..! "मला उध्वस्त व्हायचंय" पद्मश्री कवी दिवंगत नामदेव ढसाळ यांच्या पत्नी मल्लिका अमर शेख यांचं हे आत्मचरित्रात्मक पुस्तक.फावल्या वेळेत वाचलं अन् या पुस्तकाने अनेक अनेक प्रश्न देऊ केले,कवी नामदेव ढसाळ यांची ओळख माझ्या लेखी जी आहे ती म्हणजे विद्रोहाशी भाष्य करणारा हा एक कवी... कवी अन् दलितांच्या (हा शब्द मला इथे योग्य वाटत नाही) हक्कासाठी आपलं उभे आयुष्य देणारा विद्रोही कवी इतकीच काय त्यांच्याशी माझी ओळख.  खरतर हे आत्मचरित्र नसुन,पुरुषप्रधान समाजात स्त्रीची हेटाळणी,समाज पुरुषप्रधान संस्कृतीकडे कुठल्या नजरेने बघतो अन् तीच नजर स्त्रीला समाजात कोणत्या नजरेनं बघते यावर भाष्य करणारं हे पुस्तक.जे की खूप विवादाचे ठरलं,पण यातला वाद-विवाद कश्यासाठी होता..? हा ही एक प्रश्न मला पडला आहे...  तो वाद कवितेच्या पलिकडल्या संसारातील नामदेव ढसाळ यांच्यावर उघडपणे त्यांचा पत्नीने लिहण्यावर होता की,स्त्री बद्दल समाजात जी भावना होती ती कायम राहावी यासाठी होता,हे ही कळून चुकलं नाही.मुळात त्यांनी म्हंटल्याप्रमाणे इथे मला हे ही पटते की,एक कवी,एक च...

गावरहाट भटकंती..!

गावरहाट भटकंती..! आज पहाटेच लवकर शहराचं गाव सोडलं अन् काही कार्यक्रमानिमित्त माझं गाव जवळ केलं. गावात आताश्या माझा फार जीव लागत नाही. गाव, गावातली माणसं आता पूर्वीसारखी राहिली नाही. कौलाची, कुडाची शाकरलेली घरं जमीनदोस्त झाली अन् त्यांच्या जागी शहरातील ईमारतींना लाजवतील अश्या नवीन ईमारती उभ्या राहील्या. गावात आलो मायला कार्यक्रम असलेल्या ठिकाणी भाऊबंधाच्या इथे सोडलं अन् दोन-अडीच तास हातात असल्यानं पायीच गावात एकटा भटकत बसलो. दुपारच्या वेळी गावात कुणी नसतं तसं आजही कुणी नव्हतं एखाद-दुसऱ्या पारावर ओट्यावर म्हाताऱ्या बायका डाळीसाळी,गहू हरभरे निवडत बसल्या होत्या. त्यांच्याशी दहा पाच-मिनिटं गप्पा मारत बसलो, गावची जुनी खोडं मला फार ओळखत नाही. मग माझ्या आज्याचं, आज्जीचं नाव सांगितलं की ओळख पोहचती. त्यांना भेटून सावता माळ्याच्या देवळात जाऊन बसलो दुपारच्या रणरणत्या सावलीच्या आडोश्याला म्हातारी माय माऊली झोपी गेले होते. कुणी गप्पा करत बसले होते. त्यांना भेटून बोलून रामराम, श्याम श्याम केला अन् नदीच्या थडीने फिरत बसलो. शर्टाची विन केलेला, काळी बुट घातलेला कोण हा पोऱ्या म्हणून मासे पकडत असलेली शाळे...

भटक्या मुसाफिर ..!

भटक्या मुसाफिर ..! आयुष्य जगायला उदासवाण्या वाटांशी जवळीक केली की, संवेदनशील मनाची माणसं अजूनच संवेदनशील होऊन जातात. मग आयुष्यात कायमच्या या उदासवाण्या वाटा त्यांच्या वाट्याला येतात मग अडवळणी वाटांना निरुद्देश होऊन, निरर्थक भटकत रहावं तसं भटकत राहणं त्यांच्या उभ्या आयुष्याला लटकून जातं. कित्येकदा मग ते आयुष्य बेभरोशी आणि दहा मिनिटांच्या हौसेखातर केलेल्या रिकामचोट गोष्टीतून पडलेल्या वीर्यभरल्या निरोधासारखं होऊन जातं. आणि मग हे संवेदनशील माणूस, त्याचं हे मन तितकंच सहज नॉर्मल आयुष्यातून उठून जातं किंवा बाजूला फेकल्या जातं. जितक्या सहज शहरातील एकांगी असलेल्या वेड्या बाभळीच्या वनात एखाद्या सावलीच्या आडोश्याला केलेल्या मुतारीत ही विर्यांची निरोधे बेवारशी, हौस पूर्ण होऊन फेकली जातात. हे प्रकरण जुळून आलं असतं तर एखादं गोंडस लेकरू जन्माला आलं असतं. असा भाव, असा विचार बेफिकीर आयुष्य जगणाऱ्या या भटक्याच्या मनात येऊन जातो. अन् मग भयाण, ओंगळवाणे आयुष्य वाट्याला येणं काय असावं..? तर हे असतं. याची प्रचिती त्याला येऊन जाते. आज शनिवार उद्या कंपनीला सुट्टी म्हणून आज दुपारभरल्या निरर्थक असं भ...