झाले सुटे दोन शेर आठवणीत तुझ्या,
साद गझलेला मला कधी घालता आली नाही..!
चार कडव्यांची जीवन कविता माझी,ओंजळ प्राजक्ताने फुलेली गजरा कधी माळता आलाच नाही..!
अव्यक्त भावनांना ओठांवर आणणे जमायचे कधीतरी,डोळ्यात मात्र प्रेमाचे भाव उतरवणे जमलेच नाही..!
परडीत फुले असेल वेचलेली मोगर्याची,सुगंधात त्यांच्या हरविण्या मला कधीच उसंत नाही..!
मी नुकताच तुझ्या विचाराने पांगळा झालो,मनात काहूर आपल्या उद्याचे पण आता जगण्याला वर्तमानच नाही..!
रितेपण घेऊन सोबतीला जगणे आपल्याच नशिबी आता,अधुऱ्या कवितेस माझ्या आता शब्दच सुचत नाही..!
झाले सुटे दोन शेर आठवणीत तुझ्या,
साद गझलेला मला कधी घालता आली नाही..!
Written by,
Bharat Sonawnae...
टिप्पण्या
टिप्पणी पोस्ट करा