Dreams..!
कल्पनेतल्या स्वप्नांमागे
पळून पळून थकलो आहे आता,
किरण एक आशेची कुठेतरी आयुष्यात माझ्या
वास्तवात स्वप्न उतरताना पुन्हा एकदा दिसू देत आता..!
हल्ली अलिकडे मीच मला कोसतो
पडलेल्या प्रश्नांची मनास न पटणारी खरी उत्तरे,
मीच माझ्या मनास मग खोटी करुनी ती पुन्हा पुन्हा देतो..!
किती आत उरली माझ्या अजुन आशेची
विझू की मिनमिनू करणारी वात ती आता,
जगावे मी प्रश्नांना घेऊन मार्ग सापडत नाही तोवर की,
हेच स्वप्नसुद्धा पुन्हा एकदा जगून घ्यावे कल्पनेत आता..!
खुडल्या गेल्या कळ्या जश्या उमलण्या आधीच झाडांच्या,
तितकाच मीच माझ्या आत संपत जात आहे,
जसा सारखा फुलून गेल्यावर सुखून गेल्या फुलांसारखा आता..!
तसबीरित कित्येक स्वप्न जुळून आले,
कुण्या एका घटकेस घात एकदा पुन्हा झाला
अन्
जुळून आलेल्या तसबीरी खळकन पडल्या जसे,
तसबीरी आड केले कुण्या पुन्हा एकदा आता..!
मृतम्याच्या त्या वेड्यावाकड्या भेकाड तसबीरि माझ्यापरी मग सुखी मला भासता आता...!
Written by,
Bharat Sonwane.
टिप्पण्या
टिप्पणी पोस्ट करा